Skip to content
ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΘΟ
Menu
  • Home
  • ΕΙΔΗΣΕΙΣ
  • ΑΡΘΡΑ
  • ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
  • ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
  • ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ
  • ΙΣΤΟΡΙΑ
  • ΕΡΕΥΝΑ-ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ
  • ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ-ΙΑΤΡΙΚΗ
  • ΔΙΑΣΤΗΜΑ
  • ΠΡΟΣΩΠΑ
  • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ
  • ΒΙΝΤΕΟ – ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
  • Ολυμπιακοί Αγώνες
  • Περα Shop
  • ΜETAΦΥΣΙΚΟ – PARANORMAL ACTIVITY
  • UFO
Menu

Το πεπρωμένο του ελεατισμού

Posted on September 1, 2014 by koutsikonas

Με την Ελεατική Σχολή συνδέεται συχνά το όνομα του Μέλισσου του Σάμιου, στον οποίο μάλιστα αποδίδεται ένα βιβλίο Περί του Όντος ή Περί Φύσεως: η σημασία του ελεατισμού όμως οφείλεται λιγότερο σ’ αυτούς που συνδέθηκαν μαζί του και περισσότερο σ’ αυτούς που στοχάσθηκαν πάνω στις θέσεις του.

  Ο Πλάτων έδωσε το όνομα του Παρμενίδη σ’ έναν από τους διάλογους του, όπου τίθενται όλα τα εγγενή στον ελεατισμό προβλήματα: τα προ­βλήματα αυτά θα επιλυθούν στον Σοφιστή. Αν δεχτούμε ότι το Είναι είναι και το Μη Είναι δεν είναι, τότε αδυνατούμε να ορίσουμε αυτόν τον έμπο­ρο σφαλμάτων που αποκαλούμε σοφιστή: γιατί οχυρούμενος ακριβώς πί­σω από τη διατύπωση του Παρμενίδη, θα μας πει ότι το σφάλμα εμπίπτει κατ’ εξοχήν στο μη ον, και εφόσον το μη ον έχει γίνει δεκτό ως αδιανόητο και άρρητο, τότε κατά συνέπεια δεν μπορεί να του αποδοθεί η μομφή ότι διδάσκει το ψεύδος και το σφάλμα, αυτό δηλαδή που εξ ορισμού αποτε­λεί μη ον. Για να μπορέσουμε λοιπόν να υπερβούμε τη δυσχέρεια αυτή, είμαστε αναγκασμένοι να διαπράξουμε τη συμβολική «πατροκτονία» της εναντίωσης στην παρμενιδική θέση, λέγοντας ουσιαστικά κατά κάποιο τρόπο πως το Είναι δεν είναι και τοΜη Είναι είναι. Το Μη Είναι, κατά τον Πλάτωνα, δεν είναι το αντίθετο του Είναι, αλλά ένα άλλο Είναι, ανα­γνωρίζοντας έτσι μια θετικότητα στην άρνηση και ορίζοντας το μη ον ως ετερότητα. Αν το μη ον αποτελεί ένα Είναι διαφορετικό του Είναι, τότε μπορούμε να ορίσουμε και το σφάλμα και τον σοφιστή. Από την άλλη πλευ­ρά τώρα, το Είναι δεν είναι γιατί συνιστά αυτό ακριβώς που διατρέχει τα όντα, είναι η σχέση που συνδέει ένα ον μ’ ένα άλλο ον. Βρισκόμαστε, με άλλα λόγια, ενώπιον κεφαλαιωδών για την ιστορία των ιδεών αποφάνσε­ων, ιστορία που από τον Σοφιστή του Πλάτωνα ως τον Χέγκελ εμφανίζει από την άποψη αυτή ένα είδος συνέχειας.

Πράγματι, θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς πως ο εγελιανισμός πα­ρουσιάζεται ως μια απόπειρα σύνθεσης ελεατισμού και ηρακλειτισμού. Ο Χέγκελ είναι ο φιλόσοφος εκείνος που έθεσε σε λειτουργία το ελεατικό Είναι μέσα στην ιστορία, τοποθετώντας το Είναι του γίγνεσθαι εντός ενός γίγνεσθαι του Είναι. Με τον Χέγκελ, το Είναι του Παρμενίδη υποστασιοποιείται μέσα στη ροή της ιστορίας: το Είναι παύει ν’ αποτελεί ουσιαστι­κό για να γίνει ρήμα, ένα Ρήμα θείο.
Jean Brun «Οι Ελεάτες»

Leave a Reply Cancel reply

You must be logged in to post a comment.

LIVE FEED SPACE STATION

ISS live stream of Earth as seen from space

Recent Posts

  • Εντοπίστηκε ραδιοφωνικό σήμα από δορυφόρο του Δία – Τι κρύβει ο μυστηριώδης Γανυμήδης;
  • Λέσβος: Τι μαρτυρούν οι απολιθωμένοι κορμοί δέντρων που βρέθηκαν στις νέες ανασκαφές
  • Μυστηριώδες τριγωνικού σχήματος ιπτάμενο αντικείμενο σε υπόστεγο της «Περιοχής 51» στη Νεβάδα
  • Επιτάχυνση στην περιστροφή της Γης καταγράφηκε το 2020
  • “Utsurobune”: Ένας θρύλος UFO από την Ιαπωνία του 19ου αιώνα
©2021 ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΘΟ | Built using WordPress and Responsive Blogily theme by Superb