Το παρών δοκίμιο είναι μια προσπάθεια να αποτυπωθεί η σωστή έννοια των φιλοσοφικών ιδεών, πέρα από προκαταλήψεις.
Ίσως μερικές φορές θα μοιάζει να επαναλαμβάνεται αλλά αυτό θα είναι σκόπιμο μιας και θα προσπαθήσουμε να αγγίξουμε τον υπερβατικό κόσμο των Φιλοσόφων.
Οι Φιλόσοφοι και συγκεκριμένα οι αρχαίοι Έλληνες Φιλόσοφοι προσπάθησαν να δώσουν στην υπεραπλουστευμένη μορφή αυτά που κατανοούσαν στο πλήθος. Κάθε φιλοσοφική αντίληψη εκφραζόταν όπως και σήμερα με λέξεις. Η λέξη δεν είναι τίποτα άλλο παρά η έκφραση ( εκ της φράσεως) δηλαδή, της σκέψης μας που και αυτή με τη σειρά της απαρτίζεται από εικόνες και ήχους και όταν χρησιμοποιείτε ο ήχος και η εικόνα σαν περιγραφή τότε έχουμε την μορφή της τέχνη που γνωρίζουμε σήμερα.
Θα προσπαθήσουμε να μπούμε στον κόσμο της ανάλυσης και καταγωγής των λέξεως, όχι ως ιστορικές πραγματικότητες αλλά ως μετασχηματιστές των εννοιών (εντός νόηση ή εν νοώ). Το περιεχόμενο (περί έχει)των λέξεων αναλύεται (λύεται στα κομμάτια που απαρτίζεται) όσο πιο απλά γίνεται. Η απλοποίηση όμως δεν γίνεται υπεραπλούστευση, γιατί η τελευταία οδηγεί στην παραποίηση των λέξεων και των εννοιών που συμβολίζουν (συν βάλω). Η ανάλυση των ηχητικών συμβόλων ή λέξεων συνδέεται άμεσα με την κριτική σκέψη και οδηγεί στην αλήθεια (α λήθη), αυτό πού δεν είναι κρυπτόν, αποφεύγοντας τους δογματισμούς και όπως είπε και ο Γκαίτε, κανένα όνομα δεν με παραπλανά, κανένα δόγμα δε με περιορίζει.
Οι περισσότερες λέξεις των Ελληνικών είναι σύνθετες (συν θέτω) και απαρτίζονται από δύο η περισσότερες έννοιες, έτσι η ανάλυση τους οδηγεί από μόνη της στον προσδιορισμό (τον ορισμό) των ιδεών που προσπαθούν να εκφράσουν. Στην καθημερινότητα μας χρησιμοποιούμαι τα ιδεοσύμβολα ξεφεύγοντας όμως από τις πηγές τους και από αυτά που εκφράζουν και διαστρεβλώνοντας την νοηματική τους. Γι αυτό θα συμφωνήσουμε (συν φωνή ή δύο ή περισσότερες φωνές) με αυτούς που λένε ότι στερούμαστε λεξιλογίου. Καταλαβαίνεται βέβαια αυτή η κατάσταση που οδηγεί ( κάποιος μιλά για πορτοκάλια και ο άλλος του φέρνει ψυγείο) τέτοια συνεννόηση (συν νόηση) υπάρχει.
Ένα απλό πείραμα είναι προσπαθήσετε να δείτε με την σκέψη σας τι θέλει να περιγράψει κάποιος όταν σας μιλά, σίγουρα θα αντιληφθείτε την ακαταστασία της σκέψης του και την αδυναμία του να περιγράψει ( περί γράφω) αυτό που σκέφτεται. Ό λόγος, ο ηχητικός λόγος που παραποιείτε (αντί να ποιείται) καθημερινά σκεφτείτε που οδηγεί όταν χρησιμοποιείται από ανθρώπους της επιστήμης των θρησκειών και διαφόρων φιλοσοφικών ρευμάτων. Οδηγεί αν μη τι άλλο σε λάθος προκαταλήψεις αντιλήψεις και κατανοήσεις, παράδειγμα ένα ηχητικό σύμβολο που χρησιμοποιείτε πολύ ο θεός σημαίνει (θεώμαι= αντιλαμβάνομαι και μετέχω με θαυμασμό αυτού του οποίου θεώμαι= αντιλαμβάνομαι), κάποιοι ίσως να σκεφτούν ότι ασχολούμαστε με τις γραφές και ξεχνάμε το νόημα των γραφών, εδώ θα απαντούσαμε ότι για να ασχοληθούμε με το νόημα των γραφών πρέπει πρώτα να εννοιολογήσουμε ή αναλύσουμε τα εικονοσύμβολα που είναι οι γραφές οι οποίες με τη σειρά τους θα μας δείξουν το δρόμο προς τα νοούμενα και τα υπερβατικά.
Πολλές φορές έχουμε ακούσει εν αρχή ην ο Λόγος , εδώ προσπαθώντας να αντιληφθούμε το νόημα βλέπουμε τέσσερις καταστάσεις εν ( ένα, ολόκληρο, μη καταμερισμένο), αρχή ( άρχομαι, ηγούμαι, έναρξη, πρώτη και θεμελιακή ουσία), ην ( είναι δηλαδή συμβαίνει), Λόγος με κεφαλαίο το Λ (Λόγος που σημαίνει συνχρόνος έκφραση και Ύπαρξη), ο Ων δηλαδή που σημαίνει ο Υπάρχων. Φαντασθείτε λοιπόν τις συζητήσεις μεταξύ των φιλοσόφων και διαφόρων μεγάλων των θρησκειών, προσπαθώντας να περιγράψουν αυτά που εννόησαν και κατανοούσαν περί των φυσικών ( φύση, πνοή, εκροή) πραγμάτων του Σύμπαντος ( συν τα πάντα) χώρου. Πόσο μάλλον στις διάφορες σχολές της αρχαιότητας και στην εκκλησία ( έκκληση του συνόλου) του Δήμου.
Πρέπει να παραδεχτούμε ότι δεν γνωρίζουμε ακριβώς την κατασκευή των λέξεων πλήρως, μιας και η ιστορία τους χάνεται στα βάθη του χρόνου, όσες ρίζες υπάρχουν έχουν καταγραφεί στα διάφορα λεξικά ως σανσκριτικά και Ιαπετός που είναι η αρχαιότερη καταγωγή των λέξεων εννοιών.
Πιο πάνω μιλήσαμε ότι λέξεις είναι ιδεοφθόγγοι ή ηχητική έκφραση αυτών που σκεφτόμαστε, έτσι με τη σειρά τους όταν εξωτερικεύονται, δημιουργούν εικόνες και αισθήσεις σε αυτόν που τις ακούει. Σκεφτείτε λοιπόν τις εντυπώσεις ( αυτά που αποτυπώνονται), στο συνειδητό μέρος, που δημιουργούνται, αποκωδικοποιούνται. Όταν δεν υπάρχει σωστή και ορθή χρήση του λόγου, λέξεων ( έκφραση ) οι εικόνες που αποτυπώνονται (τυπώνονται στην μνήμη) είναι διαστρεβλωμένες και άτακτα τοποθετημένες. Φαντασθείτε λοιπόν τι γίνεται σε μια τέτοια περίπτωση, που φυσικά είναι η συχνότερη, απεικόνισης του λόγου στη σκέψη μας. Εδώ βρίσκεται και η ρίζα της δεισιδαιμονίας ( κακός δαίμων, όπου κακός = μη χρήσιμος και όπου δαίμων = εσώτερος εαυτός) ή αλλιώς λάθος κατανόησης με αποτέλεσμα τον φόβο (ταραχή συναισθημάτων) που πηγάζει από τη συρραφή πολλών εικόνων μαζί. Βέβαια η γλώσσα, το σύνολο των λέξεων περιγραφών μέσα στους αιώνες έχει αλλάξει αρκετές φορές αλλά πάντα οι ιδέες και τα νοούμενα( αυτά που συλλαμβάνει, σκέφτεται ο Νους) και προσπαθεί να περιγράψει είναι αναλλοίωτα (δεν αλλοιώνονται, δεν αλλάζουν μορφή).
Ακόμα ένας λόγος είναι ότι η γλώσσα μας και συγκεκριμένα η Αρχαία Ελληνική γλώσσα είναι μαθηματικά, οι σωστοί συνδυασμοί των λέξεων μεταξύ τους, απεικονίζει ένα υψηλότερο νόημα από το καθημερινό προσδιορισμό (ορισμός που δίνεται), όπως ακριβώς και οι εξισώσεις και η φιλοσοφία των μαθηματικών, κάτι που θα εξετάσουμε σε άλλη ενότητα.
Χωρίς να θέλουμε να δώσουμε πολιτική χροιά ακούγεται συχνά ότι οι επαναστάσεις ( συχνές αλλαγές στάσεων, από το ανάσταση που σημαίνει αλλαγή στάσεως) απέτυχαν ( βρέθηκαν εκτός τύχης), ακόμα ότι ο Υπουργός ( αυτός που βρίσκεται υπό του έργου) συναντήθηκε με τον Πρωθυπουργό ( αυτός που προΐσταται του έργου). Η έκφραση από εδώ η γυναίκα μου, από εδώ ο άνδρας μου αναλύεται ως εξής από εδώ η γη μου, από εδώ ο ανδρείος μου.
Οι λέξεις, νοήματα δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο όσο τείνουν σε φιλοσοφικές ορολογίες όπως για παράδειγμα ( αντί του δείγματος) η λέξη ψυχή ( από την ψίχα και ίσως το ψύχος, ο πυρήνας, το εντός του κάτι), αμφιβάλω ( αμφί βάλω, βάλω εκ δύο πλευρών), Άγγελος (αυτός που φέρει την αγγελία), Αρχάγγελος (αυτός που άρχει της αγγελίας), αγγελία (προφορικό μήνυμα), Θρησκεία (αφοσίωση σε κάτι το ιδεώδες), Ιησούς (εκ του Ελληνικού Ιάσων = Θεραπευτής), Χριστός ( αυτός που φέρει το χρίσμα) αργότερα διστρεβλώνεται στα αραμαικά και εβραικά και περιγράφεται αλλιώς στην καμπαλλά, αλλά είναι θέμα ολόκληρης ενότητας, Επίσκοπος (αυτός που βρίσκεται επί του σκοπού), Πρόσκοπος ( ο προ του σκοπού), Ανάσταση (αλλαγή στάσεως ph σώματος και ψυχικού), νεκρός ( ο μη σκεπτόμενος, ο μη αναπτύσων νέες εγκεφαλικές νευρικές απολίκσεις και τατ’επέκταση μορφή στο ψυχικό σώμα).
Θάνατος ( στασιμότητα αδράνεια), Ζωή (κίνηση, εξέλιξη), εξέλιξη ( εξωτερική τροχιά σπείρας κύκλου), ανέλιξη ( εσωτερική τροχιά σπείρας κύκλου), όμορφος (αυτός που έχει μορφή), άμορφος (αυτός που δεν έχει μορφή), άσχημος (αυτός που δεν έχει σχήμα), όργιο (παραγωγή έργου).
Λευκό ( το διαφανές), Άσπρο (η αντανάκλαση όλων των χρωμμάτων του φάσματος), Θέατρο συνώνυμο με τη λέξη θεός (εκεί πού διαδραματίζονται τα Θεϊκά δρώμενα), καμία σχέση με τις σημερινές ερμηνείες από ότι βλέπεται, ηθοποιός (αυτός που ποιεί ήθη), υποκριτής (ο υπό την κρίση), δημοσιογράφος (αυτός που γράφει τα δημόσια), δημόσιο (το κοινό), αστρονομία ( ο νόμος των άστρων), αστρολογία (ο λόγος, έκφραση των άστρων), επιστήμη (η τέχνη του να επίστασε σε κάτι, να το γνωρίζεις σφαιρικά από όλες τις πλευρές του), αρετή (το δημόσια αποδεκτό ωραίων), αγαθός (ο δημιουργός), καλός ( ο χρήσιμος), κακός (ο μη χρήσιμος), ιδέα (νοητική αντίληψη του υπερβατού), ζώο (αυτό που εμπεριέχει ζωή, κίνηση).
Άνθρωπος ( ο άνω θρώσκω, από εδώ βγαίνει και η λέξη θρησκεία, αυτός που κοιτάει ψηλά τα ανώτερα ιδεώδη) η λέξη αυτή προσδιορίζει και ποιοι είναι ή αλλιώς υφίστανται ως άνθρωποι, ποίηση (εκπόρευση δημιουργίας).
Φιλόσοφος (ο φίλος του σοφού, ο φίλος, φίλος ο προστατεύων ο αγαπών, του δημιουργού του Σύμπαντος, πρώτος το ανέφερε ο Πυθαγόρας σαν ιδεοσύμβολο περιγραφής μίας κατάστασης), σοφός (ο γνώστης), γνώση (η αρμονική συνύπαρξη θεωρίας, εκ του θεώμαι, και πράξης).
Σατανάς αρχαία βαβυλωνιακή λέξη « Σειτάν» που σημαίνει το κακόν (σαν μη χρήσιμο) και αποτέλεσμα οι διάφορες σκεπτομορφές, η πιό συχνή ο σκιερός.
Εωσφόρος (αυτός που φέρνει την αυγή). Προσπαθήσαμε να δώσουμε ένα δείγμα λοιπόν των εννοιών που κρύβονται πίσω από τις καθημερινές λέξεις και εκφράσεις μας όπως αυτές στην κυριολεξία νοούνται και εννοούνται, βέβαια δεν αρκούν μερικές σελίδες για να καταγραφούν, θα έπιαναν χώρο πολλών βιβλίων.
Εφόσον λοιπόν λίγο κατανοούμαι τη γλώσσα μας και τις έννοιες που κρύβονται πίσω από τις λέξεις ή ιδεοσύμβολα, είναι λογικό (λογική η σωστή τοποθέτηση εννοιών) να μην καταλαβαίνουμε εύκολα τις μεγάλες διάνοιες τις ιστορίας μας, με αποτέλεσμα να διαστρεβλώνουμε ριζικά αυτά που ήθελαν να εκφράσουν και να διηγηθούν(ηγηθούν της περιγραφής). Αυτός που ξεκινά να ασχολείται με την ανέρευση των σωστών ερμηνειών στην αρχή δυσκολεύεται αλλά μετά γίνεται μηχανιστική του υποσυνειδήτου, όπως και στην οδήγηση, με σκοπό την ανεύρεση της Αλήθειας (αυτού που δεν είναι κρυπτό, από τη λήθη που σημαίνει το κρυπτόν).
Έχει παρουσιαστή σε φιλοσοφικά περιοδικά Επιστήμης και Τεχνολογίας οπως το Skylab.
Numbers and angles
In the figure above we see that the numbers are similar angles them up.
Starting will be described in terms of of Contemporary Science on mathematics.
Mathematics is the science of independent operating knowledge of our physical world but which are not independent from the operation of the remaining observations or otherwise sciences, is the record of units and quantities of matter and how it is connected between. Their characteristic feature is the special way of presentation arithmosymvolon their problems. Yet it is common to all sciences which means that scientists of different areas such as chemistry, physics, medicine, biology, geography or even history can and connect the individual sciences, studies or combine them together under a common code, the code numbers.
So you say, what they said in antiquity, that the science of numbers is a child of philosophy and counted all the rest.
Of course today even mathematics in the sense of numbers, because mathematics is everything they analyzed (mathematics from the manthano, lessons, learning, student), is fragmented into sub-sectors and it made more branches to union, otherwise nor mathematicians will in future come together (join concepts).
Since the dawn of our world the Algebra and Geometry, another industry with direct relevance for the numbers (which will concern us in another section), created came from everyday observation and experience of life itself and how it is manifested in our natural world.
Numbers and geometric (counting land and manifestations of matter) shapes are directly linked to explicit and irrational links between them.
Our effort will be to examine the conceptual side of numbers or numerology otherwise (the ratio of numbers, expression of ideas of numbers)
Literally the Numerology deals with
by examining the relationships between the numbers.
the main numerology, which explores the relationship of numbers to natural phenomena.
The arithmomanteia applying these relationships.
The arithmosofias examining the profound meaning of all Universe numerical relations.
But what does number, numbers? All similar units, measured amount, crowd, inflected form part of speech, these are some of the interpretations that will come in several dictionaries literally numbers mean count enumerated or regulate the various units.
The schimatosymvola currently used 1,2,3 etc .. from the ancient Babylonians and their history goes back centuries, certainly other peoples as the Phoenicians, the Romans and the Greeks used another numbering system such as I, II, III .. etc., and a, b, c, which is the Greek measuring system. As we see the Ancient Greek straightly connected the ideosymvola with schimatosymvola, ie using the letters of our language for numbers and as already mentioned the Ancient Greek language is mathematical, for it tends to the same concepts with numbers.
The numbers then hide concepts of natural law and the functioning of our ecosystem we call the universe. So used alone as in combinations produce the world of forms, from here comes the concept Arithmetic means dealing with the study of the properties and powers of numbers.
Asked about 530 eg by Pythagoras, who calls the numbers principles of things, who inherits them in turn by the ancient Egyptians and easterners where always numeric notation prevailed.
As Iamblichus in (Life of Pythagoras 28), Pythagoras himself admits that the theory of numbers inherited from Orpheus, who taught that the number is the beginning of all things in heaven, earth and the intervals between them and the root of eternity the Divine let’s not even forget the famous Tetraktys Pythagoras where the disclosure of the whole creation is summarized.
Even Plato whose real name was Plato‘s title is given because it had broad forehead and generally wide body, nurtures the theory of symbols of numbers and call happy those who understand spiritual numbers and understand the powerful effects on the Plato numbers are the cause of global harmony and production of everything.
The Babylonians admit as sacred numbers. Their use from 1-60, the 60 means the Anu father of the gods, 50 means the Bell, the 40 EA, the 15 Ishtar.
The Hebrew tribes consider these in turn as sacred numbers and concepts that hide as world powers or the god eg symbol 3 is the symbol of sanctity, for example, the holy of holies occupy the third temple, carpets in the temple had been along 3X3, their chandelier had been seven cases for candles (Menorah) the number 7 is the switching frequency of the creation of matter.
In Alexandrian era Philo (20p.ch.–about 54 AD) says that 1 is the creator, the two creature, the three divine substance, 4 perfection or stability, 5 the highest wisdom etc. .
Even the civilizations of the ancient continent of America as the Mayan and Olmec use metric and this proves their developed astronomy eg 1 is represented by the symbol of the sun, the two with the moon, their system of course is much more complicated for us to explain in a simple module.
And Aborigines (Australian natives and the oldest type of people who still lives) are the relations of mathematics and numerical system, using course as schimatosymvola various animals.
In early Christian tombs see the number 5, the complexion of the cross and perhaps the notion of processing, combined with the pomegranate, perhaps generally means the perfection of Christian life through symbolizing the pomegranate, even the grave is the symbol of 4 or otherwise cube 4×4.
The numbers in numerology or philosophy of mathematics express concepts and situations of the world, so for example we have one (this, unreserved) is the creator, who perceived himself is 2 (two, dualism, self) and so we 2+ 1 = 3 means the creator understands himself and the world which is held in turn by the intervention of the creator that is 3 + 1 = 4 and the world reaches its conclusion with the intervention of the author again that means 4 + 1 = 5 the number of perfection we said above, this relationship continues to infinity (non-finite, or what has not learned) using schimatosymvola and concepts hide. In numerology or arithmosofias, 0 has the meaning of the circle or the absolute where nothing escapes and nothing produced before produced. The 1 is the number contained in all and reducing the increasing and decreasing increasing and the number itself.
We still have four operations or functions of the physical laws and concepts, which is multiplication, division, addition, subtraction. A motto embracing these concepts as follows that is removed from the division and added to the new set automatically multiplies the stocks, (could talk about love), but speaks for the one and the way it interacts in the universe creation mode . Also all numbers or physical laws or notions of physical laws in their extension hiding, containing the previous, like all people include those experienced to date eg 1 = 1, 2 = 1 + 1, 3 = 1 + 1 + 1 or 2 + 1 4 = 1 + 1 + 1 + 1 or 3 + 1 or 2 + 1 + 1 or 2 + 2 5 = 1 + 1 + 1 + 1 + 1 or 3 + 2 or 2 + 2 + 1 or 3 + 1 + 1 or 4 + 1 and all this goes to + infinity or – infinity from scratch (which is inexpressible = this is not expressed yet), as we know from mathematics.
Has occurred in Greece Theosophical company.
