Πότε μια σύμπτωση δεν είναι σύμπτωση. Όταν είναι δείγμα συγχρονικότητας. Αυτή είναι μια ιδέα που ανέπτυξαν ο Carl Jung, ο διάσημος Ελβετός ψυχαναλυτής, και ο Wolfgang Pauli, ένας Ελβετός «ψυχικός».
Συγχρονικότητα σημαίνει μια «σύμπτωση στον χρόνο», αλλά ο Jung τη χρησιμοποίησε ειδικά για να περιγράψει «μία μη αιτιώδη συνδετική θεωρία», η οποία δημιουργεί μια σχέση με νόημα ανάμεσα σε δύο γεγονότα που λαμβάνουν χώρα την ίδια στιγμή.
Το κλασικό παράδειγμα του Jung ως προς τη συγχρονικότητα αφορούσε έναν από τους ασθενείς του. Η σύζυγος αυτού του ανθρώπου είπε στον Jung ότι, όταν και η μητέρα και η γιαγιά της ήταν ετοιμοθάνατες, πολλά πουλιά μαζεύτηκαν έξω από το δωμάτιό τους. Ο ασθενής του Jung έπασχε από καρδιακή νόσο, και είχε απευθυνθεί σε έναν καρδιολόγο. Καθώς επέστρεφε στο σπίτι και ενώ ο καρδιολόγος τον είχε βρει «καθαρό», κατέρρευσε στον δρόμο. Όταν μετέφεραν το σώμα του στο σπίτι, τους υποδέχθηκε η γυναίκα του, η οποία είχε ήδη υποψιαστεί ότι κάτι τρομερό συνέβη στον άντρα της επειδή, στο μεταξύ, ένα σμήνος πουλιά είχε μαζευτεί έξω από το σπίτι τους.
Θα μπορούσε να αντιτάξετε ότι το σμήνος των πουλιών είναι απλώς μια σύμπτωση. Θα μπορούσατε, επίσης, να αντιτάξετε ότι πιθανόν να είχαν μαζευτεί σμήνη πουλιών στο σπίτι της γυναίκας και άλλες φορές, που δεν συνέπεσαν με τον θάνατο κάποιου μέλους της οικογένειας. Ωστόσο δεν είναι αυτό το θέμα. Το γεγονός είναι ότι τα πουλιά συναθροίστηκαν στη διάρκεια των θανάτων της μητέρας, της γιαγιάς και του συζύγου, και η γυναίκα πίστευε ότι υπήρχε ένα νόημα σε αυτά τα γεγονότα.
Δεν υπάρχουν κανόνες για το τι συνιστά μια συγχρονικότητα. Είναι καθαρά υποκειμενική.
