Χρονολογείται από το 493 π.Χ. και ήταν το «κλειδί» για τη νίκη στη Ναυμαχία της Σαλαμίνας – Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες ναυτικές βάσεις του αρχαίου κόσμου
Τα ερείπια μιας αρχαίας ναυτικής βάσης, η οποία χρονολογείται από το 493 π.Χ. και ήταν το «κλειδί» για τη νίκη στη Ναυμαχία της Σαλαμίνας ανακάλυψαν στον Πειραιά αρχαιολόγοι από τη Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών του Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης μαζί με Έλληνες συναδέλφους τους.
Τα σπουδαία ευρήματα ανακαλύφθηκαν στο αρχαίο λιμάνι της Μουνιχίας, τη ναυτική βάση της αρχαίας Αθήνας, από όπου πιθανότατα απέπλευσαν τα πλοία του αθηναϊκού ναυτικού για τη ναυμαχία της Σαλαμίνας. Κατά την αρχαιότητα Μουνιχία ονομαζόταν ο σημερινός λόφος της Καστέλλας του Πειραιά και συγκεκριμένα η κορυφή και η ανατολική πλαγιά, που αποτελούσε τον λεγόμενο λιμένα Μουνιχίας, το σημερινό Μικρολίμανο.
Οι επιστήμονες πιστεύουν πως τα δύο τρίτα των ελληνικών πλοίων που συμμετείχαν στη ναυμαχία της Σαλαμίνας επιχειρούσαν από τη συγκεκριμένη ναυτική βάση η κατασκευή της οποίας φαίνεται ότι διατάχθηκε από τον ίδιο τον Θεμιστοκλή.
Σε αφιέρωμά της για την ανακάλυψη στον Πειραιά, η ισραηλινή «Haaretz» φιλοξενεί, μεταξύ άλλων, δηλώσεις του επικεφαλής των ανασκαφών και καθηγητή του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης, Bjørn Lovén.
«Εντοπίσαμε την αρχαία ναυτική βάση του Πειραιά. Βρήκαμε τα υπόστεγα που προστάτευαν τα πλοία όταν αυτά δεν επιχειρούσαν στη θάλασσα, τις οχυρώσεις του λιμανιού», αποκάλυψε, σημειώνοντας ακόμη ότι οι κολώνες που στήριζαν τα υπόστεγα ήταν 1,4×1,4 μέτρα, ενώ τα ίδια τα υπόστεγα είχαν 8 μέτρα ύψος και 50 μέτρα πλάτος, γεγονός που καθιστά τη συγκεκριμένη ναυτική βάση μια από τις μεγαλύτερες του αρχαίου κόσμου!
Πώς βρήκαν, όμως οι αρχαιολόγοι την αρχαία ναυτική βάση;
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οδηγήθηκαν στο σημείο το 2010 από έναν ψαρά ο οποίος όταν ήταν παιδί συνήθιζε να κάθεται και να ψαρεύει πάνω σε μια αρχαία κολώνα, η οποία ήταν -όπως αποδείχτηκε- κομμάτι του αρχαίου λιμανιού το οποίο ήταν ικανό να φιλοξενήσει εκατοντάδες τριήρεις.
Αφού ο ψαράς τους οδήγησε στο σημείο, δύτες βούτηξαν στη θάλασσα και ανάμεσα σε σύγχρονα συντρίμμια, άγκυρες και λάσπη, «έπεσαν» πάνω σε ένα μοναδικό εύρημα: στα ερείπια ενός αρχαίου μνημειακού τείχους στον βυθό της θάλασσας.
«Είχε μια τεράστια οχύρωση και χώρο ικανό να φιλοξενήσει εκατοντάδες τριήρεις, ενώ ήταν πάρα πολύ δύσκολο να βρεθεί καθώς είχε θαφτεί κάτω από τα νερά της αλιείας και τα σκάφη αναψυχής στη Μαρίνα Ζέας», σημειώνουν ακόμη οι συγγραφεύς της μελέτης, με τον καθηγητή Lovén να τονίζει ότι μερικές μέρες η ορατότητα κάτω από τα νερά ήταν μικρότερη των 20 εκατοστών!
