Ο όρος πηγάζει από την λέξη εσωτερικός, σύνθετη τού ἔσω, που υποδηλώνει την εσωτερικότητα ή μυστικισμό τού συστήματος. Είναι δύσκολο, ή ίσως και ακατόρθωτο, να αποδώσουµε έναν ορισµό στην λέξη Εσωτερισµός. Μπορούµε, όµως, να πούµε ότι οποιαδήποτε σκέψη, συναίσθηµα ή δράση «βυθίζεται» στον κόσµο των αιτιών και των αρχών της ΖΩΗΣ και της ΥΠΑΡΞΗΣ, αναζητώντας την αλήθεια, πίσω από τα φαινόµενα, εσωτερικο-ποιείται. Αυτή η πορεία, η γνώση και η εµπειρία των «βαθύτερων» πεδίων µπορεί να ονοµαστεί Εσωτερισµός. Ανάλογα µε την οπτική γωνία αλλά και το βάθος της «κατάδυσης» µπορεί κάποιος να αποδώσει διάφορους επιµέρους ορισµούς στον ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟ.
Για άλλους είναι γνώση, για άλλους εµπειρία, και για άλλους συναίσθηµα.
Για ορισµένους είναι κτήµα µόνο ενός λαού, µιας µόνον θρησκείας ή ενός µόνον ανθρώπου. Εν τούτοις η µελέτη της ιστορίας, για τον αµερόληπτο και αγνό αναζητητή, δείχνει ότι ο Εσωτερισµός ήταν, είναι και θα είναι ένας δρόµος Αυτοπραγµάτωσης για κάθε άνθρωπο, ανεξάρτητα από το χρώµα του, το φύλο του, ή την πίστη του.
Για άλλους ως Εσωτερισμός νοείται η ύπαρξη εσωτερικών πεποιθήσεων ή πίστεων, δηλαδή ιδεών που γίνονται κατανοητές από μικρές συνήθως ομάδες; ανθρώπων ή μυημένους ή είναι αποτέλεσμα εγγενούς ενδιαφέροντος.
Ο όρος είναι επίσης πιθανό να αναφέρεται στην ακαδημαϊκή μελέτη των εσωτερικών θρησκευτικών συστημάτων και φιλοσοφιών ή στην μελέτη των θρησκευτικών συστημάτων και των φιλοσοφιών, των οποίων οι υποστηρικτές διακρίνουν τις πεποιθήσεις τους, τις πρακτικές και τις εμπειρίες τους από τις εξωτερικές και περισσότερο δογμα-τικές παραδόσεις.
Ενδεικτικά και μόνον, ως παραδείγματα εσωτερικών θρησκευτικών και φιλοσοφιών κινημάτων αναφέρονται :
η Αλχημεία, η Αστρολογία, η Ανθρωποσοφία, ο πρώιμος Χριστιανικός Μυστικισμός, ο πρωταρχικός και γνήσιος
Ελευθεροτεκτονισμός, ο Γνωστικισμός, η Καββάλα, ο Νεοπλατωνισμός, o Ερμητισμός, η Μαγεία, ο Μυστικισμός Μερκαμπά, ο Μεσμερισμός, ο Ροδοσταυρισμός, ο Ταοϊσμός, η Αριθμολογία, ο Σβεντενμποργκιανισμός, η Σαϊεν-τολογία, ο Πνευματισμός, οι Αλεβίτες, η Θεοσοφία του Ιάκωβου Μπέμε, η Έρευνα τής Αληθείας τού Στυλιανού Αττεσλή, το Τάγμα τού Κρίνου και τού Αετού, το σύστημα τού Γεωργίου Γκουρτζίεφ και το Θεοσοφικό κίνημα που σχετίζεται με την Έλενα Πέτροβνα Μπλαβάτσκι.
Αν και ο Εσωτερισμός αναφέρεται ως εξερεύνηση τών κρυμμένων νοημάτων και του συμβολισμού διαφόρων φιλοσοφικών, ιστορικών και θρησκευτικών κειμένων, τα ίδια κείμενα απαντώνται στις δεσπόζουσες θρησκείες. Για παράδειγμα, η Βίβλος και το Τορά θεωρούνται και αναφέρονται από τις σχετικές ομάδες ως εσωτερικά κείμενα και ερμηνεύονται καταλλήλως ( όπως π.χ. οι Ευαγγελικές παραβολές ).
Γλωσσάριο Εσωτερισμού
Άγιο Πνεύμα. Η Υπερσυνειδησιακή έκφραση του Θείου. Δυναμική – Ζωοποιός και Μορφο-ποιούσα Αρχή.
Άθλοι του Ηρακλή. Αλληγορικές αφηγήσεις της πορείας και των προσπαθειών τού ανθρώ-που προς την τελείωση.
Ανατολή. Άγια τών Αγίων. Χώρος τού τεκτονικού Ναού πέραν του μωσαϊκού δαπέδου και του κυρίως Ναού, από τον οποίο χωρίζεται με δρύφακτο (κάγγελο) και είναι υπερυψωμένος κατά τέσσερα σκαλοπάτια. Στα εβραϊκά ονομάζεται Δεβίρ.
Ακακία. Σύμβολο τής αθανασίας
Αισθητική κατάσταση. Αλλιώς ψυχικό σώμα. Το σώμα το επιθυμιών και συναισθημάτων. Δημιουργείται από την αλληλοεπίδραση σώματος και ψυχής. Έχει έδρα στο υποσυνείδητο του ανθρώπου ή στον υποσυνείδητο Νου.
Αμύητος. Αυτός που δεν υπέστη τις διαδικασίες μιας πρακτικής ή θεωρητικής μύησης. Αλληγορία. Η μη κυριολεκτική περιγραφή – θεώρηση εννοιών και καταστάσεων. Αιθερική κατάσταση. Η ενέργεια που συντηρεί το υλικό σώμα και κάνει δυνατή τη λειτουργία των αισθήσεων (αιθερικό αντίστοιχο ή διπλούν αιθερικό ή Κα κ.λ.π).
Άλυσος μυητική. Συγκέντρωση της βουλήσεως ομάδος ατόμων προς εκπομπή ομαδικής σκέψεως-επιθυμίας επ’ αγαθώ των ιδίων και της ανθρωπότητας εν γένει.
Αργυρά χορδή. Συμβολική ονομασία του συνδέσμου του ΕΓΩ με το παχυλό υλικό σώμα. Η διακοπή του συνδέσμου αυτού επιφέρει τον φυσικό θάνατο.
Αρχάγγελοι. Λογοϊκές και Αγιοπνευματικές οντότητες που προεκτείνονται μέσα στα Σύ-μπαντα. Οι Αρχάγγελοι ανάλογα με την τάξη τους χαλιναγωγούν και εκφράζουν μέσα στους κόσμους των αντιθέσεων ενέργεια και δύναμη με ορισμένη φόρτιση. Κατέχουν την πανσοφία σαν Νόμο, αιτία και έκφραση. Είναι οι λειτουργοί του Υψίστου.
Άγγελοι. Στοιχειακές προεκτάσεις των Αρχαγγέλων. Όλες οι ζώσες μορφές γύρω μας. Τούς συναντούμε και σαν πνεύματα της φύσης, αλλά και με πολλά άλλα ονόματα για να προσδιορί-σουμε τα διάφορα υποπνεύματα, όπως εκείνα του ύδατος, του πυρός, του αιθέρος κ.λ.π.
5
Ανκχ. Αλυσωτός σταυρός, σύμβολο της ζωής στους Αιγυπτίους. Σημαίνει: «Ο Κύριος ή ο Θεός εξουσιάζει την έκφραση ή την Ζωή»
Αρχαγγελική στολή. Νοητική μορφοποίηση των δυο αιθερικών ρευμάτων σπειροειδώς κινουμένων γύρω από τη σπονδυλική στήλη και της ανόδου του ιερού πυρός. Μαζί με τη σπον-δυλική στήλη σχηματίζουν το κηρύκειο του Ερμού.
Αστέρας. Η τεκτονική ονομασία για το κερί
Α*Α*Σ*Τ*. Φιλοσοφικό τεκτονικό σύστημα ανώτερων-επιγενόμενων βαθμών (4ος – 33ος)
Βασιλιάς. Ο βαίνων επί του λίθου (λάας), ο κυρίαρχος τής Υλικής δημιουργίας
Βασίλισσα του Σαβά. Ο ψυχισμός – το υποσυνείδητο ή υποσυνείδητος Νους
Βασιλιάς Σολομών. Η εξελιγμένη διάνοια – Σοφία
Βηματισμός. Ιδιαίτερος αριθμός βημάτων σε κάθε βαθμό με εκκίνηση από το αριστερό πόδι. Σε κάθε βήμα οι πτέρνες ενώνονται σε ορθή γωνία σαν γνώμων. Βίβλος του Νόμου Σύμ-βολο της αποκαλυμμένης βουλήσεως του Μ*Α*Τ*Σ*. Σε χώρες Χριστιανικές τίθεται η Αγία Γραφή, σε Μουσουλμανικές το Κοράνι κ.ο.κ.
Βωμός τών Όρκων. Βωμός κυβικού σχήματος, όπου δίδεται ο όρκος ή επίσημη διαβεβαίωση. Είναι συμβολικός βωμός θυσίας, γιατί ο μυούμενος που δίδει τον όρκο ή την επίσημο διαβεβαίωση, ρίχνει πάνω σε αυτόν τον εγωισμό του, τα πάθη του, τις ορέξεις του, τις προλήψεις και προκαταλήψεις του, όλη τη βέβηλη περιβολή του, θυσία προς τις Θείες αρετές που υπόσχεται να ακολουθήσει στη νέα του ζωή, την τεκτονική. Το κυβικό σχήμα του βωμού υπενθυμίζει την κοσμική φύση των αναθημάτων.
Γνωστικισμός. Σύνολο απόψεων οι οποίες αναπτύχθηκαν κατά τους πρώτους αιώνες μ.Χ. και οι οποίες αποσκοπούσαν στην καθοδήγηση των οπαδών τους προς τη Γνώση, δηλαδή την επίγνωση Θείων αληθειών τις οποίες ο Χριστός ήλθε να διδάξει, τις οποίες όμως οι διάδοχοι του Απόστολοι είχαν αφήσει στο Σκοτάδι. Γύρω από την ιδέα περί εξαγοράς από τον Χριστό, ο Γνωστικισμός συγκέντρωσε συγκριτικά μεγάλο μέρος αρχών που περιέχονται στις Ιουδαιοσυ-ρο-αιγυπτιακές διδασκαλίες καθώς και στην Ελληνική μεταφυσική. Βασικές αρχές των Γνωστι-κών σχολών η αιρέσεων είναι:
1ον. Η δυαρχία που αποτελεί τη βάση της κοσμολογίας των
2ον. Η απόρροια των αιώνων, η ανάπτυξη των διανοιών των οποίων το σύνολο αποτελεί τον Θείο κόσμο.
3ον. Η παραδοχή δευτερεύοντος παράγοντος ως Δημιουργού του φυσικού κόσμου. 4ον. Η διάκριση των όντων και ψυχών σε τρείς κατηγόριες:
Πνευματικοί, Ψυχικοί και Υλικοί.
- Γνωστικισμός κατά βάση μυητικός (εφόσον απευθύνεται σε περιορισμένο αριθμό επιλέ-κτων μυστών) δεν είναι ούτε αίρεση κατά την κυριολεξία, ούτε διαφορετική θρησκεία. Έχει σαν μοναδική φιλοσοφία να εξήγηση την πτώση και να προωθήσει το τρόπο της σωτηρίας. Μακριά από του να θέλει να εθνικοποιήσει τον Χριστιανισμό, αποβλέπει μάλλον να εκχριστιανίσει τον Εθνικισμό. Κύριοι ηγέτες σχολών οι, Σίμων εκ Σαμάρειας (σύγχρονος των αποστόλων), Μαρκί-ων, Βασιλείδης, Ουαλεντίνος, Καρποκράτης κ.λ.π.
- Γνωστικισμός πολεμήθηκε ανηλεώς και διαλύθηκε από την Εκκλησία. Κατά τον Μεσαίω-να θεωρήθηκαν οι Ναΐτες ως φύλακες των παραδόσεων του Γνωστικισμού. Με τον Ελευθερο-τεκτονισμό ήλθαν σε επαφή κατά τον 18ο αιώνα γνωστικά συστήματα τα οποία επέδρασαν στις παραδόσεις και στον συμβολισμό του.
Διάπυρος κατάσταση. Είναι μία αιθερική ζωογονημένη καί ζωογονούσα ουσία, η οποία καθώς ενεργεί επί της Ύλης τήν αιθεροποιεί καί αυτήν καί τής προσδίδει μία επίπλαστο ζωή. Είναι μια κατάσταση αναβρασμού της Ύλης-υποστάσεως κατά το ατελές εποπτικό παράδειγμα του βρασμού του ύδατος μέσα σε ένα δοχείο πάνω σε φωτιά.
Διασκεπτήριο. Χώρος σκοτεινός, προετοιμασίας των υποψήφιων προς μύηση όπου συ-ντάσσουν την κοινωνική τους διαθήκη, και περιέχει διάφορα συμβολικά αντικείμενα. Αλλιώς σκοτεινός Θάλαμος.
Δέλτα φωτεινό. Ακτινοβόλο τρίγωνο που βρίσκεται πάνω από την έδρα του Σε-βασμίου. Δανεισμένο από τον Χριστιανικό συμβολισμό περιέχει στο κέντρο του ή τον «παντεπόπτη οφθαλμό», ή το τετραγράμματο όνομα του Θεού με εβραϊκούς χαρακτήρες, όποτε συμβολίζεται ο κοσμικός νόμος τής δημιουργίας. Εξέλιξη. Πορεία προς την Τελείωση
Εγκυκλοπαίδεια Ελευθ*.Τεκτονικής. Του Νέστορα Λάσκαρι. Έκδοση της Στοάς Όμηρος Αθηνών του 1934.
Ενεργητικές δυνάμεις. Αλλιώς δυναμικές ιδιότητες. Φυσικά μέσα που κατέχει κάθε άν-θρωπος για να έρχεται σε επαφή με το περιβάλλον.
Ένστικτα. Ασφαλιστικές δικλείδες προς διατήρηση, εξέλιξη και διαιώνιση τής ζωής. Επίπεδο Θείο. Φύσεως τριαδικής. Σύμβολο το ιερό Δέλτα που εκφράζει την τριαδική εκδήλωση του Θεού σαν Πανσοφία, Παντοδυναμία και Παναγαθότητα. Ο χώρος τής Ανατολής τού τεκτονικού Ναού. Τα Άγια τών Αγίων.
Επίπεδα της Δημιουργίας. Το Σύμπαν αποτελείται από τρία “επίπεδα” ή καταστάσεις του Είναι. Το Θείο επίπεδο, το Ουράνιο επίπεδο, και το Κοσμικό επίπεδο.
Επίπεδο Ουράνιο Ουρανός ή Μέσον Δώμα. Το ενδιάμεσο επίπεδο του Παντός, ύδατα άνωθεν του στερεώματος, κατοικία των Πνευματικών Οντοτήτων (Αρχάγγελοι, Εγώ κ.λ.π). O ουράνιος θόλος τού τεκτονικού Ναού.
Επίπεδο Κοσμικό. Το κατώτερο επίπεδο του Παντός, ύδατα κάτωθεν του στερεώματος. Το δάπεδο τού Τεκτονικού Ναού (Χικάλ) αποτελού-μενο από:
1ον: το Παγκόσμιο Νοητικό (πνευματικό) επίπεδο (στήλη της Σοφίας)
2ον: το Παγκόσμιο Ψυχικό επίπεδο (στήλη της Ισχύος)
3ον: το Παγκόσμιο Υλικό επίπεδο (στήλη της Κάλλους)
Ζωής σύμβολο. Σχέδιο εξελίξεως που περιγράφει την κάθοδο υιών του Θεού (Αρχαγγέ-λων) των υιών του ανθρώπου και την επάνοδο τους στον Δημιουργό (θέωση)
Ζωής δένδρο. Σχέδιο εξελίξεως, η Καβαλιστική έκδοση του αρχαίου Αιγυπτιακού συμβό-λου της ζωής το οποίο τροποποιήθηκε από τον Μωυσή. Κεντρικό στοιχείο της προφορικής παράδοσης των Ιουδαϊκών μυστήριων, της Καβαλά.
Ηθική. Σύνολο κανόνων που ρυθμίζει τις ανθρώπινες σχέσεις.
Ήλιος. Ενεργητική αρχή – Πνευματική αρχή – συνείδηση
Θάνατος. Η μετάβαση από μια Α’ κατάσταση σε μια Β’ κατάσταση υπάρξεως.
Θυσανωτός κόρυμβος. Σχοινί υπό μορφη πλεξούδας, δυο χρωμάτων. Περιβάλ-λει όλο τον Ναό κατά μήκος τών τοίχων του στο ύψος τών σημείων τού ζωδιακού, και στη συνεχεία καταλήγει σε δυο θυσάνους στην κορυφή των στηλών Β*και J*αντιστοίχως. Η συστατική αρχή του Ουρανίου επιπέδου, σύμβολο τής Παγκοσμίου Ψυχής.
Θάνατος δεύτερος. Η μετά τον φυσικό θάνατο διάλυση της προσωπικότητας ή του ψυχο-νοητικού σώματος του ανθρώπου σε ένα χωροχρονικό πεδίο που αποκαλούμε Μέσον Δώμα – Καθαρτήριο (πουργκατόριο) – Άδη – Ουρανό – Αμέντη κ.λ.π
Ιεροβοάμ. Το κεντρικό πρόσωπο του μύθου του 4ου βαθμού (μυστικός διδάσκαλος) Βιβλι-κό πρόσωπο που συμβολίζει ένα στάδιο ή βαθμό συνειδητοτητος. Βασιλιάς των 10 εκ των 12 φυλών του Ισραήλ, αναλογικά 10:12=5:6, δηλαδή πεντάκτινος ή κανονικός άνθρωπος έναντι του εξάκτινου ή εξαιρετικού ανθρώπου.
Κεραμιστής. Περιλαμβάνει σε κάθε βαθμό την περιβολή, την τάξη, το σημείο, τον βηματι-σμό, τη χειραψία την Ιερά και την εξαμηνιαία λέξη, την ηλικία, τη χειρο-κρουσία, την επιφώνη-ση, την τάξη πένθους και την πένθιμο χειροκρουσία.
Κέντρα ενεργείας. Ενεργειακοί στρόβιλοι επάνω στα αιθερικά αντίστοιχα των “σωμάτων” (Ιεροί δίσκοι –τσάρκας) του ανθρώπου. Τα κυριότερα είναι επτά. Η ενεργοποίηση τους γίνεται κατά την πορεία του ανθρώπου προς την τελείωση μέσω ειδικών ψυχο νοητικών γυμνασμά-των.
Κοίλον. Εκ της λέξεως κοίλος-κενός. Φαινομενικά κενός χώρος στερούμενος ιδιοτη- των, απείρου «πυκνότητας», απροσπέλαστος σε κάθε μορφή συνειδήσε-ως. Πρώτη εκπόρευση του Θειου από την οποία γεννήθηκε η δυαδικότης.
Κορμός τής Αγαθοεργίας. Κατά το τέλος των εργασιών κάθε συνεδρίας περι-φέρεται ένα σάκος, όπου ο κάθε τέκτονας καταθέτει τον οβολό του προς χρήση για πραγμάτω-ση του φιλανθρωπικού έργου της τεκτονικής αδελφότητας.
Landmarks. Αρχαία ορόσημα ή σύνολο αρχών, η τήρηση των οποίων καθορίζει την κανο-νικότητα – αναγνωρισημότητα μιας Μεγάλης Στοάς.
Λίθος ακατέργαστος. Ο κοινός, μη εξελιγμένος ηθικά και πνευματικά άνθρωπος.
Λίθος κυβικός. Ο εξελιγμένος ηθικά και πνευματικά άνθρωπος
Λόγος Ορθός. Η αποκαλυμμένη Αλήθεια – η Αληθής μυητική παράδοση.
Μαχαραγιάς Ραμ (Ram). Αλλιώς Μελχιόρ. Εκ του Χαμ-Ελ-Κιόρ (= Εγώ είδα τον Θεό -Σαν-σκριτικά). Ο ένας από τους τρείς μάγους που επισκέφθηκαν το Θείο βρέφος στη φάτνη.
Μαρτινισμός. Το δόγμα που ιδρύθηκε από τον Γάλλο Τέκτονα μυστικιστή Κλαύδιο ντε Σαιν Μαρτέν. Ατόνησε κατά τη διάρκεια της Γαλλικής επανάστασης. Ανασυστήθηκε το το 1891 υπο του Dr. Papus
Μελχισεδέκ. Βιβλικό πρόσωπο. Θεία Λογοϊκή προέκταση που προΐσταται της πνευματικής εξελίξεως του πλανήτη Γη.
Μύθος τού Χιράμ. Αλληγορική απόδοση τού δράματος της Ψυχής, που φονεύεται από τα πάθη, και της παλιγγενεσίας της καθώς και της αθανασίας των υποστατικών επενδυμάτων της (σώματα) που αποτελούν και την προσωπικότητα τού ανθρώπου.
Μνημόσυνο Τεκτονικό. Συμβολική τελετή προς τιμή και ανάμνηση απελθόντων τεκτόνων με παράλληλο συμπληρωματικό μυητικό περιεχόμενο. Μ*Α*Τ*Σ*. Η τεκτονική ονομα-σία του Θεού (στην Αγγλική γλώσσα G*Α*O*T*U*).
Μωσαϊκό Δάπεδο. Το δάπεδο του κυρίως τεκτονικού Ναού (εβραϊκά Χικάλ), σχήματος ορθογωνίου μήκους διπλασίου του πλάτους αποτελούμενο από εναλλάξ λευκά και μαύρα τε-τραγωνίδια.
Μέσον Δώμα. Το μεσοπάτωμα του Ναού του Σολομωντος, όπου ανήρχετο κανείς μέσω ελικοειδούς κλίμακας (τάπης και βηματισμός του εταίρου). Κοσμογονικά, ο Μέσος Ουρανός, κατάσταση μεταξύ δημιουργημένου και Θείου Κόσμου.
Νοητική κατάσταση. Αλλιώς Νοητικό σώμα. Το σώμα τών σκέψεων. Δημιουργείται από την αλληλοεπίδραση πνεύματος και ψυχής. Εδρεύει στον υποσυνείδητο Νου.
Ναός τεκτονικός. Αλλιώς Τεκτονικό εργαστήριο. Χώρος συνεδριάσεων τών τεκτόνων. Ναός Σολομώντος. Αλληγορικά η εξέλιξη της ανθρώπινης προσωπικότητας. Συμβολικά η αναπαράσταση του Σύμπαντος με τους νόμους που λειτουργούν σε αυτό.
Νεόφυτος. Ο νέο εισαγόμενος στην διαδικασία τής μύησης.
Οδοντωτός κόρυμβος. Ταινία ορθογωνικης διάταξης που περιβάλλει το μωσαϊκό δάπεδο αποτελούμενη από εναλλάξ μαύρα και λευκά τρίγωνα με τέσσερις θυσάνους στις κορυφές του ορθογωνίου που συμβολίζουν τα τέσσερα στοιχεία της δημιουργίας.
Όρκος των σπονδών. Γλυκό ύδωρ το οποίο τεχνηέντως μετατρέπεται σε πικρό για να υπενθυμίζει στον υπό μύηση τις τύψεις της συνειδήσεως σε περίπτωση παραβάσεως των κα-θηκόντων που αναλαμβάνει υπέρ της αληθείας του καλού και της ηθικής.
Ορθός λόγος. Δόγμα Φιλοσοφικό σύμφωνα με το οποίο πηγή κάθε γνώσεως είναι η νόη-ση, αλλιώς Ορθολογισμός = η λελογισμένη, η συνετή διανόηση – ευθυκρισία. Στον Τεκτονισμό φαίνεται να συμβολίζει την άνωθεν αποκαλυφθείσα αληθινή μυητική παράδοση η οποία είναι σε γενικές γραμμές κρυμμένη (απολεσθείς Λόγος).
Ουζέ. Τεκτονική επιφώνηση και όχι επίκληση όπως πολλοί θεωρούν παράγοντας αυτήν από την εβραϊκή ρίζα Οζ (= ενίσχυσε). Είναι κραυγή χαράς και ενθουσιασμού και σημαίνει κάτι παρόμοιο με την ακακία, την αναγέννηση, την αθανασία, νίκη κατά του θανάτου. Εβραϊκά «Γου-ζιέ» σημαίνει ακακία. Πνεύμα Αρχή του ανθρώπου εκφραζόμενη μέσω των τριών αρετών της Φαντασίας της Βουλήσεως και της Ενεργείας – Ισχύος. Συμβολίζεται από ένα τρίγωνο με την κορυφή να βλέπει προς τα επάνω.
Πάθος. Ανεξέλεγκτη δονητική κατάσταση της ψυχής
Περιοδείες. Συμβολικές τελετουργικές πράξεις με θέμα τη δυνατή εξέλιξη της κοινωνίας και του ανθρώπου σαν Εγώ-Ψυχής Αυτεπιγνώσεως.
Περίζωμα. Η εμπροσθέλα της αμφίεσης των τεκτόνων συνήθως από δέρμα αμνού. Έμβλη-μα της εργασίας, αλλά και της ενσαρκώσεως προς επιτέλεση του έργου της τελείωσης.
Παγκόσμια Ψυχή. Η κατάσταση (μέσον ή γέφυρα) επικοινωνίας του παγκόσμιου Πνεύμα-τος (Ουσίας) με την παγκόσμιο Υλική αρχή (Υπόσταση).
Πρόναος. Χώρος προπαρασκευής πριν από τον κυρίως Ναό. Στα εβραϊκά Αιλάμ.
Ράβδος Τελ*. Σύμβολο του θύρσου των Ελευσίνιων μυστηρίων και της σπονδυλικής στήλης
Ρόδον Τριαντάφυλλο. Συμβολική παράσταση του εξάκτινου αστέρος
Ρόδον+σταυρός. Σύμβολο των Ροδόσταυρων ( ένωση της παλιάς με την νέα παράδοση )
Ρυθμοί αρχιτεκτονικής. Μορφοποίηση δεδομένων μέσω των πέντε αισθήσεων, σαν από-κτηση της πείρας, φύσεως νοητικής (Ιωνικός ρυθμός), φύσεως ψυχικής (Δωρικός ρυθμός) και φύσεως υλικής (Κορινθιακός ρυθμός).
Σάκος τών προτάσεων. Κατά το πέρας των εργασιών κάθε συνεδρίας περιάγεται ένας σά-κος, όπου ο κάθε τέκτων καταθέτει τυχόν προτάσεις για την Στοά ή το Τάγμα.
Στοιχειακά. Ψυχονοητικές φορτίσεις ενεργείας ή μορφές σκέψεων <=> επιθυμιών. Εδρεύ-ουν στο υποσυνείδητο του ανθρώπου και στην Παγκόσμιο Μνήμη.
Σελήνη. Παθητική αρχή – υποσυνείδητο – συναισθηματική φύση
Σελήνης φάσεις. Σταδία φωτισμού του υποσυνείδητου από τον Ήλιο (Πνεύματος). Κλίμα-κα > 1/4 – 1/2 – 3/4 = πλαστή – αληθής – εξελιγμένη προσωπικότητα.
Σημείο τής φρίκης. Τα δυο χέρια ανυψωμένα προς τον ουρανό κατά το σύμβολο Κα. Υπο-δήλωση της φρίκης και της θλίψεως για την απώλεια της αιθερικής καταστάσεως του διδασκά-λου Χιράμ.
Σκέψη. Αλληλουχία νοητικών εικόνων συγκεκριμένων ή αφηρημένων, προϊόν συμπυκνώ-σεως νοητικής ύλης – ενεργείας.
Σπήλαιο. Συμβολική αφήγηση (μύθος) στην Πολιτεία τού Πλάτωνος της φαινομενικότητας του κόσμου των αισθητών πίσω από τον οποίο στέκεται (κρύβεται) ο αιώνιος – άφθαρτος και μόνος αληθινός κόσμος των Ιδεών.
Σύμβολο. Η μέσω υλικών αντικειμένων ή παραστάσεων αναπαράσταση μια ιδέας. Συμπόσιο τεκτονικό. Συμβολική τελετή όπου, παράλληλα με τη συνεστίαση προς σύσφιξη των αδελφικών σχέσεων αναπτύσσονται συμπληρωματικά μυητικά θέματα.
Συνείδηση Ικανότης. ανταποκρίσεως (αντιλήψεως) των διάφορων δονήσεων του παγκο-σμίου παράγοντος (παγκόσμιας Ψυχής) στις διάφορες εκφράσεις του. Αρχικά, το γνωσιολογικό περιεχόμενο του ανθρώπου μέσω της πείρας που αποκτάται με τις πέντε αισθήσεις, κ.ο.κ.
Τάπης ιερός. Σύμβολο της μνήμης και του υποσυνειδήτου, αλλά και συμβολικό σχέδιο της Δημιουργίας και εξελίξεως. Τίθεται στο μέσον του μωσαϊκού δαπέδου κατά την έναρξη των εργασιών και αποσύρεται με το πέρας αυτών.
Τρείς στήλες, Σοφία – Ισχύς – Κάλλος. Τα τρία επίπεδα του κοσμικού επι-πέδου τής δημιουργίας. Νοητικό (5 διαστάσεων)-Ψυχικό (4ων διαστάσεων)-Υλικό, (3ων διαστάσεων). Αλλά και τα τρία αντίστοιχα σώματα (ρυθμοί αρχιτεκτονικής) του ανθρώπου, ( νοητικό – ψυχικό – και παχυλό υλικό ).
Τελείωση. Γεφύρωση τών ανθρωπίνων απόψεων και αντιλήψεων τής προσωπικότητας και της Αληθείας, δηλαδή της πραγματικότητας που ενυπάρχει στην Φύση.
Υποσυνείδητο. Εξυπηρετική της συνειδήσεως αρχή. Η έδρα τής προσωπικότητας τού ανθρώπου, σύνολο αποθηκευμένων ψυχονοητικων ειδώλων – καταστάσεων. Μέρος αυτού η συνήθης μνήμη. Δέχεται και εκτελεί υποβολές.
Ύλη. Κοσμική αρχή εκφραζόμενη μέσω των ιδιοτήτων της Αντιστάσεως, της Αδρανείας και της ικανότητας να μορφοποιείται (να λαμβάνει μορφές). Συμβολίζεται από ένα τρίγωνο με την κορυφή να βλέπει προς τα κάτω.
Φαινόμενα της ζωής. Συστήματα κραδασμών (οφειλόμενα στις Αρχαγγελικές τάξεις) τα οποία τείνουν να κρατήσουν ένα σύνολο «κοσμικών ατόμων» σε ύπαρξη.
Φύλακας του κατωφλίου. Ο Εσωτερισμός προσωποποιεί το σύνολο των εμποδίων και παγίδων του ψυχικού κόσμου (τα γνωστά μέταλλα του Τεκτονισμού), με το όνομα του φύλακα ή Δράκοντα (Λερναία Ύδρα)του κατωφλιού (Gardien du Seuil). Πρόκειται μάλλον για το κατωτέρω Εγώ του υποψήφιου προς μύηση σε ανώτερα επίπεδα συνειδητότητος το οποίο ενεργεί αντιδραστικά. Είναι εκείνο στο οποίο δώσαμε μέσα μας την ονομασία ανακλαστικό Ον και το οποίο στον κόσμο γίνεται το στοιχειακό της επιθυμίας και της μηχανικής αντιδράσεως. Περαιτέρω είναι η φιλοδοξία ως επι-δίωξη ανταμοιβής, η χωριστικότητα από τους άλλους ανθρώπους και η πλάνη κατά την ερμη-νεία των εντυπώσεων.
Χάλκινη Θάλασσα. Δεξαμενή στον Ναό του Σολομώντος στηριζόμενη σε 12 βόδια σε τέσ-σερις ενότητες των τριών που συμβολίζουν τον ζωδιακό, αλλά και τα 4α στοιχεία. Σύμβολο τής Παγκοσμίου Ψυχής στον κύκλο κόσμο ( οδοντωτός κόρυμβος ).
Χιράμ Αμπίφ. Tο ΕΓΩ, η εξελιγμένη συνείδηση, ο αρχιτέκτων του Ναού του Σολομωντος. Χριστός Λόγος. Η Αυτοεπιγνωσιακή έκφραση του Θείου. Το Φως το φώτιζαν πάντα άν-θρωπο ερχόμενο εις τον Κόσμο. Είναι εκείνη η Θεία ακτίνα που σε ένα στάδιο της εξελίξεως εισήλθε μέσα σε κάθε άνθρωπο, και μετέτρεψε τον άνθρωπο – ζώο σε μια Οντότητα που να έχει Επίγνωση του εαυτού της.
Χρονολογία τεκτονική. Το τρέχον έτος στο οποίο συνήθως προστίθεται ο αριθμός 4000.
Έτσι για παράδειγμα το 2006 αντιστοιχεί με το τεκτονικό έτος 6006 (2006+4000).
ΨΥΧΗ. Θεία προέκταση η οποία λαμβάνει ουσιαστική υπόσταση διερχόμενη δια της Ιδέας του ανθρώπου στους Υπερνοητους Κόσμους, και στη συνεχεία περιβάλλεται με σώματα (Νοη-τικό – ψυχικό – παχυλό υλικό κ.ο.κ).
Ψυχή. Ενδιάμεση αρχή μεταξύ πνεύματος και σώματος. Εξισοροπιστική αρχή με ρόλο να δέχεται και να μεταβιβάζει τiς εντολές του πνεύματος προς το σώμα και αντιστρόφως. Κατά τη διαδικασία αυτή παράγονται τα συναισθήματα.
Ψυχοθεραπεία. Μέθοδος δημιουργίας ψυχονοητικών ειδώλων (εικόνων), συνήθως σφαι-ρικού σχήματος, φορτισμένων με κατάλληλη αιθερική ενέργεια και χρωματισμό και με εντολή να συμβάλλουν στην αποθεραπεία ασθενειών.
