Μια σπουδαία ιστορική αποκάλυψη κάνει το blog ΑΝΟΠΑΙΑ ΑΤΡΑΠΟΣ.
Ο φωτογραφικός φακός του Θοδωρή Βογιατζόγλου εντόπισε σε ένα μεγάλο ναό της Κύπρου τάφους Ιπποτών από την περίοδο που η Κύπρος ήταν ένα σταυροφορικό βασίλειο.
Το εν λόγω σταυροφορικό βασίλειο επισήμως ιδρύθηκε το 1197 και καταλύθηκε το 1489.
Στο κρυφό για χρόνια νεκροταφείο πέρα των επιτυμβίων πλακών υπάρχει και πιο μεταγενέστερη ταφή καπετάνιου αγγλικού πλοίου με ημερομηνία 1685 αλλά με σύνδεση με τους Ιππότες.
Αυτό όμως που συγκλονίζει είναι η επιτύμβια στήλη του Ιππότη Georgius Barton και της συζύγου του ELIZABETH PFAUZ που σύμφωνα με το Excerpta Cypria (βιβλίο για την ιστορία της Κύπρου) χρονολογούνται γύρω στο 1460 και στο κάτω μέρος υπάρχει το τεκτονικό σύμβολο του Γνώμονα και του Διαβήτη που πιστοποιεί ότι ο Βarton ήταν τέκτονας.
Συμβολικά: Ο Γνώμωνας έχει να κάνει με το γήινο διότι εφάπτεται της Γης Ο Διαβήτης έχει να κάνει το ουράνιο – πνευματικό, διότι από ψηλά σχεδιάζει (Αεί ο Θεός ο Μέγας γεωμετρεί)
Όμως, σύμφωνα με τα στοιχεία, η πρώτη τεκτονική μεγάλη στοά στην ιστορία, η μεγάλη στοά της Αγγλίας, ιδρύθηκε προς τιμή του Γεωργίου του A’ την ημέρα του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή, 24 Ιουνίου 1717.
Άρα εδώ έχουμε την απόδειξη ότι ο τεκτονισμός προϋπήρχε σε μια πιο κλειστή ομάδα τουλάχιστον 250 χρόνια πιο πριν. Το blog ΑΝΟΠΑΙΑ ΑΤΡΑΠΟΣ για λόγους “ασφαλείας του χώρου” δεν αποκαλύπτει σε ποιο μοναστήρι βρίσκονται οι τάφοι.
Το Βασίλειο της Κύπρου ήταν ένα Σταυροφορικό Βασίλειο κατά την περίοδο του Μεσαίωνα. Ιδρύθηκε το 1197, έξι χρόνια μετά από την κατάληψή της Κύπρου από τον Ριχάρδο το Λεοντόκαρδο το 1191, κατά την Γ’ Σταυροφορία. Καταλύθηκε όταν το 1489 η Βασίλισσα Αικατερίνη Κορνάρο παραχώρησε, ως κληρονομιά, το νησί στη Βενετία.
Κατά την Γ’ Σταυροφορία ο στόλος του Ριχάρδου μετά από μία καταιγίδα προσορμίστηκε στην Κύπρο. Είχαν χάσει μερικά καράβια από την καταιγίδα, και σε ένα από αυτά βρίσκονταν η Ιωάννα, η Βερεγγάρια (μέλλουσα σύζυγος του Ριχάρδου) και ένα μεγάλο τμήμα των χρημάτων που είχαν συγκεντρωθεί για τη σταυροφορία.
Λίγες ημέρες αργότερα ανακάλυψαν ότι οι επιβάτες είχαν αιχμαλωτιστεί από τον ηγεμόνα της Κύπρου, τον Ισαάκιο Κομνηνό, τον άνθρωπο που απόσχισε την Κύπρο από τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία.
Ο Ριχάρδος κυρίεψε την Κύπρο, απελευθέρωσε τους δικούς του, αιχμαλώτισε τον Ισαάκιο Κομνηνό και πούλησε αμέσως το νησί στους Ναΐτες Ιππότες.
Ένα χρόνο αργότερα οι Ναΐτες Ιππότες επέστρεψαν το νησί στον Ριχάρδο, μετά από εξέγερση των κατοίκων κατά της σκληρής διακυβέρνησης και της βαριάς φορολογίας που είχαν επιβάλει, την οποία κατάπνιξαν στο αίμα το Πάσχα του 1192.
Ο Ριχάρδος το πούλησε στον έκπτωτο Γάλλο βασιλιά της Ιερουσαλήμ Γκι ντε Λουζινιάν, σαν αντάλλαγμα για την παραίτησή του από τα δικαιώματά του στο Βασίλειο της Ιερουσαλήμ.
Το 1197, όταν στην εξουσία ήταν ο αδελφός του Γκι, ο Αμορί ή Αμάλριχος, η Κύπρος αναγνωρίστηκε ως Βασίλειο. Το Βασίλειο της Κύπρου αποδείχθηκε το μακροβιότερο από τις κατακτήσεις των Σταυροφόρων, μέχρι το 1489 και κρατήθηκε ως Βενετική κτήση μέχρι το 1571, όταν έπεσε στα χέρια των Τούρκων.
