Φωλιασμένο περίπου 650 μέτρα (2.000 πόδια) κάτω από τα κύματα που περιβάλλουν την Κούβα βρίσκεται ένα από τα μεγάλα άλυτα μυστήρια της αρχαιολογίας. Το 2000, ερευνητές από την καναδική εταιρεία Advanced Digital Communications (ADC) ερευνούσαν τα νερά από το άκρο της χερσονήσου Guanahacabibes, όταν ο εξοπλισμός σόναρ τους σήκωσε μια παράξενη σειρά κατασκευών στον πυθμένα του ωκεανού.
Οι εικόνες που δημιουργήθηκαν από τον εξοπλισμό σάρωσης έδειχναν λείες συμμετρικά οργανωμένες πέτρες που θυμίζουν αστική ανάπτυξη, ανέφερε τότε το BBC News.
Τον Ιούλιο του 2001, η ομάδα ADC – με επικεφαλής τον ναυτικό μηχανικό Pauline Zelitsky και τον σύζυγό της Paul Weinzweig – επέστρεψε στην τοποθεσία, αυτή τη φορά με μια εξερευνητική συσκευή ρομπότ ικανή να πραγματοποιήσει προηγμένες υποβρύχιες λήψεις.
Οι εικόνες που τραβήχτηκαν από αυτό το ρομπότ επιβεβαίωσαν την παρουσία λείων τεμαχίων με την εμφάνιση κομμένου γρανίτη –μερικοί από τους οποίους είχαν διαστάσεις οκτώ επί 10 πόδια (2,43 επί τρία μέτρα)– καθώς και άλλα γεωμετρικά σχήματα.
Μερικές από τις πέτρες εμφανίζονταν σκόπιμα στοιβαγμένες η μία πάνω στην άλλη σαν πυραμίδες, ενώ άλλες ήταν κυκλικές.
