Ενώ η αναζήτηση για ζωή στον πλανήτη Άρη είναι σε εξέλιξη, με το πρόγραμμα Mars Sample Return να αναμένεται να επιστρέψει δείγματα στις αρχές της δεκαετίας του 2030, ένας επιστήμονας υποστηρίζει ότι μπορεί να έχουμε ήδη βρει ζωή από εκεί, σχεδόν πριν από 50 χρόνια. Και μετά το καταστρέψαμε.
Στο πλαίσιο του Viking Project της NASA, το 1976, πραγματοποιήθηκαν βιολογικές δοκιμές στο έδαφος του Άρη για αναζήτηση σημαδιών ζωής. Τα περισσότερα από τα πειράματα δεν είχαν κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα. Σε ένα ωστόσο βρέθηκαν ίχνη χλωριωμένων οργανικών ουσιών, αν και πιστευόταν εκείνη την εποχή ότι ήταν μολυσματικές ουσίες που μεταφέρθηκαν από τη Γη.
Στο εν λόγω πείραμα νερό που περιέχει θρεπτικά συστατικά και ραδιενεργό άνθρακα προστέθηκε στο έδαφος του Άρη. Εάν υπήρχε ζωή, η ιδέα ήταν ότι οι μικροοργανισμοί θα κατανάλωναν τα θρεπτικά συστατικά και θα εξέπεμπαν τον ραδιενεργό άνθρακα ως αέριο. Ενώ το πρώτο πείραμα βρήκε αυτό το ραδιενεργό αέριο τα μεταγενέστερα αποτελέσματα ήταν συγκεχυμένα.
Εάν υπήρχαν μικρόβια στο έδαφος, η παροχή περισσότερων από τα ραδιενεργά θρεπτικά συστατικά και η επώασή τους για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα θα έπρεπε να παράξει περισσότερο ραδιενεργό αέριο. Αλλά μια δεύτερη και τρίτη έγχυση του μείγματος δεν οδήγησε στην παραγωγή περισσότερου αερίου.
Το αρχικό θετικό αποτέλεσμα περιορίστηκε στο υπερχλωρικό, μια ένωση που χρησιμοποιείται στα πυροτεχνήματα και στα καύσιμα πυραύλων, η οποία θα μπορούσε να έχει μεταβολίσει τα θρεπτικά συστατικά.
Ωστόσο, υπάρχουν και άλλες ιδέες. Ο Dirk Schulze-Makuch, καθηγητής πλανητικής κατοικιμότητας και αστροβιολογίας στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, υποστηρίζει ότι η προσθήκη νερού στο πείραμα ήταν λάθος και μπορεί να σκότωσε τα μικρόβια που προσπαθούσαμε να βρούμε.
Σε άρθρο που δημοσιεύτηκε τον Ιούνιο στο BigThink , αναφέρει παραδείγματα ζωής στη Γη που βρίσκονται στα πιο ακραία περιβάλλοντα, ζώντας εξ ολοκλήρου μέσα σε αλμυρά πετρώματα και αντλώντας υγρασία από τον αέρα. Η έκχυση νερού σε αυτά τα μικρόβια θα τα σκότωνε, ίσως εξηγώντας γιατί οι περαιτέρω ενέσεις θρεπτικών ουσιών δεν κατέληξαν σε ανίχνευση ραδιενεργού αερίου.
Ο Schultz-Makuch είχε προηγουμένως ισχυριστεί ότι η ζωή στον Άρη θα μπορούσε να έχει υπεροξείδιο του υδρογόνου στα κύτταρά της.
«Αυτή η προσαρμογή θα είχε τα ιδιαίτερα πλεονεκτήματα στο περιβάλλον του Άρη να παρέχει ένα χαμηλό σημείο πήξης, μια πηγή οξυγόνου και υγροσκοπικότητας», έγραψαν ο Schultz-Makuch και ο συν-συγγραφέας Joop M. Houtkooper σε μια μελέτη το 2007.
«Αν υποθέσουμε ότι η γηγενής ζωή του Άρη μπορεί να είχε προσαρμοστεί στο περιβάλλον της ενσωματώνοντας υπεροξείδιο του υδρογόνου στα κύτταρά της, αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει τα αποτελέσματα του Viking Project», έγραψε ο Dirk Schulze-Makuch για το BigThink, προσθέτοντας ότι η χρωματογραφία αερίου – φασματομετρία μάζας θέρμανε τα δείγματα πριν πριν τα αναλύσει.
“Εάν τα κύτταρα του Άρη περιείχαν υπεροξείδιο του υδρογόνου, αυτό θα τα είχε σκοτώσει. Επιπλέον, θα είχε προκαλέσει το υπεροξείδιο του υδρογόνου να αντιδράσει με οποιαδήποτε οργανικά μόρια για να σχηματίσει μεγάλες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα – το οποίο είναι ακριβώς αυτό που ανίχνευσε το όργανο.”
